بعنوان یکی از مهمترین اساس در اندازه‌ی عضله، من بطور متقارن روی عضلات کار می‌کنم، بنابراین تمام عضلات بطور یکسان پرورش می‌یابند و هیچ گروه عضلانی وجود ندارد که در مقایسه با بقیه، خارج از نسبت باشد. بعنوان مثال، یک سینه‌ی بزرگ با بازوهایی کوچک، احمقانه بنظر می‌رسد، همچنین بازوهایی بزرگ و پاهای کوچک هم غیر متقارن خواهند بود.

من اگرچه بطور منظم خودم را وزن می‌کنم، اما اصرار ندارم که وزن بخصوصی داشته باشم. دلیل اصلی که وزنم را بطور دقیق کنترل می‌کنم این است که در دوره‌ی آف، همیشه مشتاق به افزایش حجم خالص عضلانی هستم، اما قبل از مسابقه، باید در یک دسته‌ی وزنی خاص قرار بگیرم.

من برای سابقات حدود ۱۷۲ سانتی‌متر قد و ۷۸ تا ۸۰ کیلوگرم وزن دارم. این وزن بسیار اشتباه است، زیرا من در مدت سه روز قبل از یک مسابقه، به آسانی ۲ تا ۵ کیلوگرم از وزن آب بدنم را کم می‌کنم. اگر مسابقه در روز شنبه باشد، در دوشنبه‌‌ی بعد از آن معمولا وزن من تا حدود ۸۳ کیلوگرم یا بیشتر بالا می‌رود. در دوره‌ی آف هم وزنم در حدود ۸۸ تا ۹۰ کیلوگرم می‌باشد. چربی بدن من در دوره‌ی آف، معمولا حدود ۹ تا ۱۰ درصد و قبل از مسابقات حدود ۴ درصد است.

به یاد دارم که سال‌ها قبل، دور بازوهایم را اندازه گرفتم. آنها در حالت عادی بدون تمرین ۴۴.۵ سانت و در حالت دم کرده ۴۶ سانت بودند. فکر می‌کنم که شاید الان کمی بزرگتر باشند. دور کمر من هم در بیشتر مدت سال ۷۹ تا ۸۱ سانت است.

اینها برخی از اندازه‌های قد، وزن و چربی بدن در دوره‌ی آف و قبل از مسابقه برای یک بدنساز معمولی است. در فدراسیون‌های حرفه‌ای و آزاد، آن وزنها و اندازه‌ها ممکن است کوچک بنظر بیایند، اما یک بازوی ۴۵ سانتی در بدنی با اندام متناسب، فوق العاده بنظر می‌رسد.

بعنوان مثال استیو ریوز، که بعنوان یکی از متوازن ترین و زیباترین بدنسازان در تمام ادوار شناخته شده است، با استانداردهای امروزی، بزرگ و تنومند نیست.

Steve-Reeves-Body

ریوز اغلب در مورد اندازه‌های ایده آل می‌نوشت، و همیشه برای کامل شدن در این زمینه در حال تلاش بود. یکی از معیارهای او برای نسبت‌های ایده‌آل، داشتن اندازه‌ی دور بازو، عضله‌ی ساق پا و گردن یکسان بود!

اندازه‌های مورد نظر استیو ریوز از این قرارند:

بازوها = ۴۷ سانت

عضله ساق پا = ۴۷ سانت

گردن = ۴۷ سانت

ران ها = ۶۹ سانت

سینه = ۱۳۷ سانت

دور کمر = ۷۶ سانت